دوره آخر الزمان رسما فرا رسیده است....
معاویه و ابن زیاد، شمر و یزید و ابن سعد با نام اسلام، خدا و پیغمبر، سر مسلمانان را از تن جدا می کردند. به ناموس آنها تجاوز می کردند و به هیچ کس رحم نمی کردند. شیعه علی علیه السلام بودن سالهای سال، جرم بزرگی بود که استحقاق کشته شدن به فجیع ترین وضع داشت. همین بغض ها نهایتا منجر به ایجاد واقعه عاشورا شد که سر ولی خدا با هفتاد و دو تن از یارانشان، جدا شد و بر بالای نیزه ها رفت....
ما ابتدا خیال می کردیم اینها تنها داستان هایی از زندگی ائمه و اولیای خدا است. 1400 سال پیش اتفاق افتاده و تمام شده است. همیشه برایمان سوال بود که چه فایده ای دارد هر سال همین داستان های واقعی را تکرار می کنیم. هرسال محرم وجود دارد. هر سال سینه زنی های تکراری، با نوحه هایی که فقط آهنگش تغییر می کند اما مضمون همان است و مقتل همان.
اما اما اما.....
وقتی ماجرای سوریه اتفاق افتاد و تکفیری های خون آشام به آنجا ریختند، فهمیدیم خیر. شمرها، ابن زیادها، معاویه ها، و خولی ها هنوز هستند. با همان تفکرات. بلکه شدیدتر و بدتر. به نام اسلام و تکیبر الله اکبر و شعار مقدس لا اله الا الله و محمد رسول الله، بزرگترین و زشت ترین جنایات بشری را انجام می دهند. علیه شیعیان به جرم شیعه بودن. علیه علویون سوریه به جرم اینکه حضرت علی را قبول دارند و با این احتساب مشرکند. این تکفیری های سلفی وهابی، به فتوای آخوندهای کثیف سلفی و مفتی هایی پستی که پول مفت عربستان را در حلقوم شان می ریزند، در کشور بزرگ سوریه با مردمی مسلمان، سر می برند. دسته جمعی جنایت و آدم کشی می کنند، از آن فیلم می گیرند و منتشر می کنند و شعارهای تکبیر و لا اله الا الله به نشانه شادی سر می دهند. ای خدا در آن کمر این گروه بی عقل و تکفیری بزند و ریشه آنها را زودتر برکند. بتی که آنها به نام الله در ذهن خود ساخته اند، هیچ سنخیت و شباهتی با خدای دین اسلام ندارد. آنها خدای وحشی ها و خونخوارها و جانیان بالفطره را می پرستند. اما خدای دین اسلام، خدای انسانهای مهربان، دلسوز و فداکار است. خدای رحمان و رحیم است. «والله یشهد انهم لکاذبون». «و یشهد الله علی ما فی قلبه و هو الد الخصام»
در تاریخ به ما گفته بودند گروه خوارج، دیگران را تکفیر می کردند، مرتکب گناه کبیره را کافر و واجب القتل می دانستند. در عین حال بسیار اهل عبادت بودند و پیشانی های پینه بسته و اکثرا حافظ کل قرآن بودند!! اسلام را خلاصه در جهاد و خشونت می دانستند و خداوند را همواره بر کرسی غضب می نشاندند. خشونت از سرتاپای اینها می ریخت و جنایت به عادت اینها تبدیل شده بود. تا زمانی که حضرت علی ع چشم فتنه خوارج را در آورد و نسل آنها را منقرض کرد. دست آخر هم همین تفکرات کثیف و پست، یعنی تفکر تکفیری، حضرت را به شهادت رساند.
همیشه به خود می گفتیم: یک چنین گروه جاهل و احمقی که دیگر در تاریخ وجود ندارد. یک گروهی بوده که منقرض شده، با تفکرات پوسیده و غیرمنطقی و حیوانی که فقط از شعارهای دینی استفاده می کند و اسلام، یعنی دین رحمانیت و رحیمیت خداوند را به دین غضب و خشونت و آدم کشی و خونریزی تبدیل کرده اند. تحریف و افترا و بدعت هم عادت اینها بوده. اما هرچه بوده، خداوند لعنتشان کند، اما دیگر تمام شد. دیگر چنین گروهی نخواهد آمد.
اما......وقتی سوریه را دیدیم، فهمیدیم خوارج نه تنها نمرده، بلکه به تازگی در قرن بیست و یک احیا شده است. کثیف ترین و غیرمنطقی ترین تفکرات خارجی گری، روحیه خشکه مقدس های بی عقل که جنایت و قساوت قلب، بیانگر بخش کوچکی از اقدامات خبیث این افراد است.
امروز جنگ ما با جهالت و خشکه مقدسی است. یادمان نرود، همه ائمه ما را به نام اسلام شهید کردند. از حضرت علی که کشته همین جهالت و خشکه مقدسی شد تا بقیه این بزرگواران.
ما به جنگ تکفیری ها و خشکه مقدس ها خواهیم رفت و شهادت در این راه را افتخار خود خواهیم دانست.
ما فرزندان علی هستیم و به اقتدای ایشان چشم فتنه خارجی گری قرن بیست و یک در سوریه را به فضل الهی کور خواهیم کرد....
::: سه شنبه 93/2/9::: ساعت 10:58 عصر